Een man ruimt het overvolle huis van zijn oude moeder op. Ze kon nooit iets weggooien en verstopte geld op de raarste plekken. Als hij haar spullen en kleding door zijn handen laat gaan, komt zijn moeder als vanzelf weer tot leven. Dwingend als altijd. Omdat het moet, helpt hij haar nog een keer in haar beste mantelpakje. Met koffie, gebak en kippensoep komen ook scherven van herinneringen op tafel: ‘Dat waren lieve mensen in de Achterhoek. Ik heb echt geluk gehad. En toen kreeg ik jou…na de oorlog kreeg ik jou. Je was een raar jongetje’. Na een dansje met moeder op een wals van Chopin is het tijd om afscheid te nemen.
Eva Goudsmit schreef een tekst op basis van gesprekken met haar vader over de relatie met zijn bijna honderdjarige moeder. Servaes Nelissen, die ook meeschreef, kan deze complexe band van moeder en zoon als acteur/poppenspeler niet alleen fysiek voelbaar maken maar ook een draaglijke lichtheid meegeven.
Spel, Tekst en Vormgeving: Servaes Nelissen
Idee, Tekst en Regie: Eva Goudsmit
Bij Servaes Nelissen liggen humor en tragiek dicht naast elkaar in een eigenzinnige mengvorm van toneel, cabaret, poppenspel en mime.
Servaes heeft veel prijzen en nominaties ontvangen, waaronder de Hans Snoek Prijs en de Gouden Krekel.
Zaal open: 14.30 uur