Van 6 juni tot en met 17 juli 2024 is er in Bezoekerscentrum de Poelboerderij een tentoonstelling van werk van Wim Habernickel
Wim Habernickel
Ik heb altijd plezier gehad in fotograferen eerst voor dia’s, later alleen foto’s, op vakantie, van de kleinkinderen en van bijzondere momenten. Van de kleinkinderen zijn aan aantal jaarboeken gemaakt. Ik gebruikte toen nog “ouderwetse” camera’s.
Toen ik in 2005 met pensioen ging viel ik in een gat en realiseerde mij dat ik fotograferen leuk vond. Heb toen een cursus gedaan om beter met de camera om te gaan en daar moest ik als eindstuk mensen fotograferen.
Omdat ik normaal gesproken elke dag ga fietsen ben ik bijzondere beelden, gebouwen, en andere leuke situaties gaan fotograferen. Mijn foto’s moeten kleur bevatten, contrasten tonen of een bijzonder beeld tonen. Zo heb ik de koe met fiets een jaar geleden gefotografeerd en enkele weken geleden heeft iemand ook een foto hiervan naar de krant gestuurd en men heeft daar een artikel over geplaatst. Gemiste kans voor mij. Moet dat zelf ook eens doen met een bijzondere foto.
Mijn eerste project waren de beelden die staan in de Russische Buurt. Door mij gemaakte foto’s werden gebruikt door leerlingen van de Saense School voor Beeldende Kunst, die in 2015 werd opgericht door mijn echtgenote Marijke Habernickel. Uiteindelijk heeft dat geresulteerd in het boek “Rondgang door de Russische Buurt”. Hierin werden mijn foto’s gebruikt en met historisch verhalen in boekvorm uitgegeven. Omdat Zaans Erfgoed in hun boekbesprekingen aandacht had besteed kreeg ik het verzoek van het Gemeentearchief Zaanstad om een exemplaar voor het archief. Daar is het nu in te zien.
Ik ben ook lid van het Saens Kunst Collectief, een groep van afgestudeerde leerlingen van de Saense School en doe mee aan al hun tentoonstellingen.
De leerlingen van de Saense School hebben op basis van mijn foto’s een aantal examen opdrachten gemaakt en werd er voor de tentoonstellingen in het Weefhuis een aantal boeken gemaakt met daarin hun werk en foto’s van mij die door hen werden gebruikt.
Dit waren o.a.
- De 5 Musketiers in Het Weefhuis en
- de Zaanse Schans in Beeld
Naar aanleiding van dit boek hebben wij de toenmalige directeur van de Stichting Zaanse Schans gevraagd om de tentoonstelling in Het Weefhuis te openen. Dat wilde hij graag doen. Hij vroeg ons toen dit is de Zaanse Schans in Beeld, zou het niet leuk zijn om ook een boek te maken van de Zaanse Schans in woord. Dat vonden wij ook een goed idee. In december 2017 en januari 2018 zijn wij in een gure, ijskoude winter door wind en striemende regen op pad geweest voor deze interviews. Wij hebben toen een aantal bewoners, molenaars, musea en eigenaren van bedrijven mogen interviewen hetgeen uiteindelijk als resultaat werd het boek “Wonen en werken op de Schans, anno 2018”. Hiervan zijn 200 exemplaren gedrukt voor de bewoners en bedrijven en als relatiegeschenk voor de Stichting Uiteraard hebben wij zelf ook een aantal boeken van dit bijzondere boek gekregen.
In augustus 2023 had ik een tentoonstelling in de Cacaoboom in Zaandijk en toonde een aantal van de in dit boek gebruikte foto’s en bijzondere foto’s die opvallen door de verschillende kleuren en contrasten.
Het Dagblad voor de Zaanstreek heeft mij toen geïnterviewd.
Mijn volgende projecten zijn o.a.:
Tekenen van verval in de Zaanstreek, bijzondere voortuinen. Ook milieu/tijdgeest. Marijke gaat dat dan in 5 grote schilderijen uitwerken in samenwerking net de basisscholen en gemeente.
Daarnaast gaan wij aan de slag met Os Kunsthoisie. Wij hebben ons huis ingericht met speciale expositielampen om kunstwerken goed te kunnen verlichten. De bedoeling is om jonge kunstenaars een goedkoop podium te bieden en wegwijs te maken in ondernemersschapen kunst. Daarnaast willen wij culturele bijeenkomsten bieden met een drankje en hapje. Het kan ook een ontmoetingsplaats bieden voor buurtbewoners.
Samen hebben wij ook andere boeken gemaakt:
- De 5 Beeldelementen in Beeld, de door Marijke zelf ontwikkelde leergang van de Saense School
- Help, mijn gezin verzuipt. Een beeld van de therapie die Marijke heeft gebruikt in haar tijd als pedagoog
