Paterson is een buschauffeur in de gelijknamige stad Paterson, New Jersey. Paterson hanteert een eenvoudige routine: hij rijdt zijn dagelijkse route, observeert de stad door zijn voorruit en krijgt gesprekken mee die om hem heen plaatsvinden. Hij schrijft gedichten in zijn boekje, gaat met de hond uit, stopt bij een bar en bestelt een biertje. Vervolgens gaat hij richting huis naar zijn vrouw Laura. Laura’s wereld daarentegen is elke dag anders. Bijna iedere dag heeft ze weer nieuwe dromen, telkens een ander, inspirerend project. Paterson houdt van Laura en zij houdt van hem. Hij steunt haar ambities en zij bewondert hem om zijn geheime gave voor poëzie. 

Laat het maar aan Jim Jarmusch over om een film te maken rond een buschauffeur in een Amerikaans voorstadje, die in een week tijd zo goed als niets beleeft. Jarmusch gaf aan op Cannes dat Paterson een tegengif moest zijn voor de moderne actiefilm. Het knappe aan deze film is dat alles aan het huiselijk leven van de zwijgzame ‘everyman’ Paterson en zijn bloedmooie vriendin Laura zichtbare liefde en levenszin ademt; geluk als stilstaand water is het, onveranderlijk stilgezet door de grote klokkenmaker hierboven. Adam Driver levert een grote prestatie met zijn melancholische personage, maar dat doet de Iraanse Golshifteh Farahani ook met haar tomeloos levenslustige Laura. Hond Nellie won in Cannes de Palm Dog.